Χώρος διαλόγου για τις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Σπουδές

Archive

Monthly Archives: Δεκέμβριος 2014

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ψηφιακών Ερευνητικών Υποδομών για τις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (DARIAH-ERIC) διενεργεί έρευνα με αντικείμενο τη χρήση ψηφιακών πόρων, μεθόδων και εργαλείων από τους ερευνητές και τις απαιτήσεις τους από τις ψηφιακές υποδομές. Η έρευνα διεξάγεται σε δέκα ευρωπαϊκές χώρες και απευθύνεται σε όλους τους ερευνητές που είτε χρησιμοποιούν είτε ενδιαφέρονται να χρησιμοποιήσουν ψηφιακά δεδομένα ή πηγές, μεθόδους και εργαλεία για την έρευνά τους, ανεξάρτητα από την ηλικία, το επίπεδο ή την ειδικότητά τους. Πραγματοποιείται από διευρωπαϊκή Ομάδα Εργασίας, με τη στήριξη των εθνικών πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη ψηφιακών ερευνητικών υποδομών, όπως το Δίκτυο Υποδομών για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (ΔΥΑΣ) στην Ελλάδα. Η ηλεκτρονική διεύθυνση του ερωτηματολογίου στα ελληνικά είναι:

http://surveys.dcu.gr/index.php/383412/lang-el

Σας παρακαλούμε να διαθέσετε περίπου δέκα λεπτά από το χρόνο σας για τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου, και, εν συνεχεία, για την προώθησή του σε συναδέλφους σας. Η συμμετοχή σας θα συμβάλει στην κατανόηση των ψηφιακών αναγκών των ερευνητών στις ανθρωπιστικές επιστήμες, τόσο συνολικά στην Ευρώπη όσο και ειδικότερα στη χώρα μας.

 

USEUM

Η εφαρμογή, ελληνικής έμπνευσης μάλιστα, με την ονομασία USEUM φιλοδοξεί να αποτελέσει ψηφιακό πεδίο προβολής των σύγχρονων, ανερχόμενων εικαστικών δημιουργών και των έργων τους. Η καινοτόμος αυτή ιδέα ανήκει στην 26χρονη Φωτεινή Βαλεοντή η οποία συνδύασε τις γνώσεις και σπουδές της στην πληροφορική με το ενδιαφέρον και τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην τέχνη και την επαυξημένη πραγματικότητα, “augmented reality”, για τα μουσεία και την πολιτισμική κληρονομιά. Η εφαρμογή που ξεκίνησε στο πλαίσιο της διατριβής της στο UCL, έλαβε ήδη το πρώτο βραβείο στο “Athens Startup Weekend” και έχει προσελκύσει ξένους και έλληνες επενδυτές έχοντας εξελιχθεί σε εταιρεία με έδρα στην Αγγλία.

Ο χρήστης του USEUM επισκέπτεται ουσιαστικά ένα εικονικό μουσείο το οποίο περιλαμβάνει την έκθεση των καλλιτεχνών και το κατάστημα δώρων με έργα τους αποτυπωμένα σε χρηστικά αντικείμενα όπως θήκες iPhone. Από τις πωλήσεις αυτές οι καλλιτέχνες έχουν σημαντικό κέρδος που αγγίζει το 70%.

Για παλαιότερα έργα για τα οποία έχει λήξει ο χρόνος προστασίας με βάση τη νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι δυνατή και η χρήση του “crowdsourcing”, οι χρήστες μπορούν δηλαδή να προσθέτουν τα αγαπημένα τους έργα στην εφαρμογή. Μπορούν επίσης να σχολιάζουν και να μοιράζονται έργα μεταξύ τους, καθώς και να αναζητούν έργα με λέξεις-κλειδιά, ενώ οι χρήστες smartphones έχουν πρόσβαση και στην εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητες USEUM Lens.

Πηγή: http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=452574

Μαρία Χατζή, ΑΣΚΤ

Untitled

Τι είναι τελικά η Ευρωπαϊκή κληρονομιά φαγητού και ποτού; Όταν σκεφτόμαστε φαγητό και ποτό, φανταζόμαστε παραδοσιακές τοπικές λιχουδιές, κρασιά και μπύρες, μυστικά συστατικά, περίπλοκες μεθόδους παραγωγής και την επίδραση του κλίματος πάνω σε γεύσεις και αρώματα. Αν αυτό συνδυαστεί με τελετουργικά δείπνα, εμβληματικές παραδόσεις, νοσταλγικές τοποθεσίες, ιστορικά γεγονότα και περιστάσεις, τότε μπορούμε να πούμε πως το φαγητό και το ποτό διαμορφώνουν τη βάση του πολιτισμού. Από πολύ προσωπικές εμπειρίες μέχρι συνήθειες μιας κοινότητας και εθνικές παραδόσεις, το φαγητό και το ποτό ορίζουν απλά ποιοί είμαστε με πάρα πολλούς τρόπους.

Για αιώνες, τοπικά και εθνικά μουσεία, βιβλιοθήκες, αρχεία, γκαλερί και άλλα ινστιτούτα πολιτιστικής κληρονομιάς συλλέγουν αντικείμενα, εικόνες, πίνακες, βιβλία, χειρόγραφα και ηχητικά βίντεο για να αποτυπώσουν τις παραδόσεις και να καταγράψουν την εξέλιξη του Ευρωπαϊκού πολιτισμού φαγητού και ποτού.

Διαβάστε περισσότερα

elton

Τον γνωρίσαμε το καλοκαίρι που μας πέρασε στο Συνέδριο Digital Humanities 2014 στη Λωζάνη της Ελβετίας. Στο πρόγραμμα του συνεδρίου συναντήσαμε αρκετές φορές το όνομα του αφού συμμετείχε σε workshop με θέμα “GIS in the Digital Humanities: An introductory workshop”, σε short paper με θέμα “Digital Humanists are motivated annotators” και σε long paper με θέμα “PELAGIOS 3: Towards the semi-automatic annotation of toponyms in early geospatial documents”. Η παρουσίαση του έργου PELAGIOS (Pelagios: Enable Linked Ancient Geodata In Open Systems) προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς πρόκειται για ένα έργο το οποίο στοχεύει στην εισαγωγή Linked Open Data σε διαδικτυακές πηγές που αναφέρονται σε τόπους απο το ιστορικό παρελθόν, ομογενοποιώντας έτσι τα τοπωνύμια σε οποιαδήποτε ψηφιακή πηγή. Γεωγραφικά αυτό ορίζεται σε τοπωνύμια από την κλασική αρχαιότητα σε Ελλάδα και Ρώμη (φάσεις 1 και 2) ενώ προσβλέπει να επεκταθεί και σε τοπωνύμια από τη μεσαιωνική Χριστιανική, Ισλαμική και Ασιατική γεωγραφία (φάση 3). Εκεί βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του και να μάθουμε λίγα πράγματα γι’ αυτόν, το έργο PELAGIOS και γενικότερα την έρευνά του μέχρι τώρα. Μάθαμε λοιπόν πως σπούδασε ‘Κλασσικούς Πολιτισμούς’ (Classical Civilization) στο Πανεπιστήμιο του Leeds όπου και συνέχισε σε μεταπτυχιακές σπουδές στον ‘Ελληνικό Πολιτισμό’ (MA in Greek Civilization). Ολοκλήρωσε δεύτερο μεταπτυχιακό με θέμα ‘Ελληνικά και Λατινικά’ (MA in Greek and Latin) στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο στην Αμερική και επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο για διδακτορικές σπουδές στο Κολλέγιο Pembroke στο Cambridge. Πριν ενταχθεί στο ακαδημαϊκό προσωπικό του Ανοικτού Πανεπιστημίου του Λονδίνου τον Ιούλιο του 2009, όπου δουλεύει μέχρι σήμερα, δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια (Bristol, Nottingham, Reading) αλλά κυρίως στο Πανεπιστήμιο Christ Church στην Οξφόρδη. Εγκατεστημένος πλέον στο Λονδίνο, η τρέχουσα έρευνά του στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο εξερευνά τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας στην έρευνα της πολιτιστικής γεωγραφίας του αρχαίου κόσμου.

Διαβάστε περισσότερα

Ο Richard Woff, διευθυντής του τμήματος Schools and Young Audiences του Βρετανικού Μουσείου ανακοίνωσε το Νοέμβριο την επαναλειτουργία του Samsung Digital Discovery Centre (SDDC)[1], το οποίο ήταν κλειστό  προκειμένου για την εγκατάσταση σε αυτό νέων, ψηφιακών τεχνολογιών με απώτερο στόχο την «απελευθέρωση» της εκπαιδευτικής δύναμής τους στα σχολεία και άλλα εκπαιδευτικά κέντρα.

Στους ηλεκτρονικούς πίνακες αφής του SDDC, προστέθηκαν είκοσι τέσσερις ασύρματες, ψηφιακές συσκευές νέας τεχνολογίας και περισσότερες από τριάντα συσκευές αφής tablet προσαρμόζοντας παράλληλα τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες του μουσείου στις νέες τεχνολογίες.

 Η διαδραστική οθόνη αφής των tablets ελκύει τους μαθητές περισσότερο σε σχέση με μια έντυπη πηγή πληροφόρησης καθώς η πρώτη συχνά εμπλουτίζεται με ήχο, εικόνα και συνδέσμους που παρέχουν ευρεία πρόσβαση στην πληροφορία . Η χρήση των tablets, αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα για το μουσείο καθώς «αιχμαλωτίζει τα ευρήματα» των μαθητών στην ίδια συσκευή. Οι φωτογραφίες, τα κείμενα, τα σχέδια, οι φωνές που καταγράφονται στα tablets αποθηκεύονται μέσω διαδικτύου στο cloud storage[2], κάνοντας πιο εύκολη και γρήγορη τη διαδικασία απευθείας αποστολής δεδομένων από το μουσείο στο σχολείο για περαιτέρω μελέτη. Τα tablets ξεναγούν εικονικά τους μαθητές στο μουσείο, τους επιτρέπουν να συμμετέχουν στις δραστηριότητες και καταγράφουν τις εμπειρίες τους.

Διαβάστε περισσότερα

Φωτογραφίες από το μέτωπο του πολέμου, καρτ-ποστάλ και γράμματα, οπτικοακουστικό υλικό, έγγραφα και προσωπικά ημερολόγια στρατιωτών, οικογενειακά αναμνηστικά και άλλα αντικείμενα, όλα μαζί, ανασυνθέτουν και εξιστορούν τον “Μεγάλο Πόλεμο”. Το Europeana 1914-1918 αποτελεί τη μεγαλύτερη ψηφιακή συλλογή για τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκεντρώνοντας τεκμήρια από διαφορετικές πηγές από ολόκληρο τον κόσμο-συνδράμοντας στον ευρωπαϊκό εορτασμό της εκατοντοετηρίδας της έναρξης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Διαβάστε περισσότερα

Το Open Knowledge Foundation είναι ένας διεθνής, μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που ιδρύθηκε το 2004 και αποσκοπεί στηδημιουργία κοινοτήτων, εργαλείων και εφαρμογών που προωθούν κι ενισχύουν την συμμετοχική, ανοικτή γνώση, εντός και εκτός διαδικτύου. Η διάχυση της ανοιχτής κι ελεύθερης πληροφορίας, η εξοικείωση με πρακτικές δεξιότητεςαπαραίτητες για την κατανόηση κι επεξεργασία της πληροφορίας (School of Data), η έρευνα, παραγωγή και ενίσχυση της χρήσης εργαλείων και εφαρμογών ανοικτού λογισμικού (συ)στήνουν και, ταυτόχρονα, ενώνουν την κοινότητα. Τα μέλη της ανοιχτής αυτής κοινότητας οργανώνονται γύρω από ομάδες εργασίας, θεματικές (working groups, όπως το OpenGlamOpenEducation, OpenBibliographyOpenArchaeology, Personal Data and Privacy)  ή τοπικές,καθώς και συνεργατικά έργα, προωθώντας έμπρακτα μοντέλα αποκεντρωμένης, συνεργατικής και ελεύθερης από πνευματικά δικαιώματα εργασίας που αποσκοπούν στην διάδοση και τον επιμερισμό των δεδομένων και της γνώσης.

Διαβάστε περισσότερα

njrz5wATfs1shmrwo

Από τη Bιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου μέχρι τον εγκυκλοπαιδιστή του Διαφωτισμού Ντιντερό, τον Paul Otlet με το έργο του «Traité de documentation» (1934) και την ίδρυση, από τον ίδιο, του ιδρύματοςMundaneum αυτό που ενώνει όλες τις παραπάνω προσπάθειες είναι η συγκέντρωση, οργάνωση και διαχείριση του συνόλου της ανθρώπινης γνώσης. Αλήθεια, σήμερα πώς οργανώνεται η γνώση και ποια εγκυκλοπαίδεια σας έρχεται πρώτη στο μυαλό;

Διαβάστε περισσότερα