Στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, οι εμβυθιστικές τεχνολογίες δεν έχουν εφαρμοσθεί ευρέως σε ιστορικά αμφιλεγόμενες τοποθεσίες. Ταυτόχρονα, παρά το γεγονός ότι η Γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα (1941-1944) έχει επηρεάσει το δημόσιο διάλογο και έχει εμπνεύσει καλλιτεχνικές εκθέσεις και παραστάσεις, οι τόποι μνήμης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παραμένουν αόρατοι.

Το Έργο έρευνας και ανάπτυξης «Μπλοκ 15» επικεντρώνεται στο θρυλικό Μπλοκ 15 του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Χαϊδαρίου στη Δυτική Αθήνα, το μεγαλύτερο και πιο διαβόητο γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στην πολεμική Ελλάδα, ως ένα παράδειγμα ενός σχεδόν παραμελημένου τόπου «δύσκολης» κληρονομιάς και επιχειρεί να καταστήσει το κτίριο και την ιστορία του προσβάσιμα στο ευρύ κοινό μέσω της χρήσης εμβυθιστικών τεχνολογιών.