Η χρήση του ψηφιακού μέσου, αφενός επιταχύνει την επικοινωνία καθώς και τη συλλογή και διάθεση δεδομένων, αφετέρου γίνεται και διαμορφωτής μιας νέας θέασης της ανθρώπινης εμπειρίας. Μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτής της ψηφιακής θέασης είναι η μαζικότητα και η δημοκρατικότητα στην παραγωγή περιεχομένου, και η δυνατότητα για πρόκληση ισχυρών συναισθημάτων. Σε αυτήν τη διαδικασία οι επαγγελματίες ιστορικοί μοιράζονται την ευθύνη της παραγωγής της γνώσης με τους ίδιους τους επιμελητές του περιεχομένου και με τους ενεργούς πολίτες. Πολύ συχνά η ανθρώπινη εμπειρία είναι εξαιρετικά οδυνηρή. Όπως και στον αναλογικό κόσμο, άλλοι αρνούνται να την αποδεχτούν, βυθιζόμενοι στην παραπληροφόρηση ή στον πλασματικό κόσμο του Metaverse, άλλοι την αναγνωρίζουν γι’ αυτό που είναι και αναλαμβάνουν τις συνέπειες αυτής της αναγνώρισης: Η αναζήτηση, η αποδοχή και η ερμηνεία του παρελθόντος αποτελούν μέρος αυτής της στάσης.