Την τελευταία δεκαετία, τα μουσεία υφίστανται μία πολιτισμική μεταστροφή. Από μία στρατηγική προσέγγιση που έδινε τη μεγαλύτερη βαρύτητα στα εκθέματα, σιγά σιγά υιοθετείται μία φιλοσοφία που έχει ως κεντρικό άξονα τους επισκέπτες, τη σχέση αυτών με τα πολιτισμικά ιδρύματα, το βαθμό ενδιαφέροντος και την ενασχόλησής τους με αυτά. Αυτή η ιδεολογική μεταμόρφωση που παρατηρείται στα ιδρύματα αυτά σχετίζεται με μία πιό ανοιχτή προσέγγιση που λαμβάνει υπ’όψη τον ενεργό ρόλο του κάθε ατόμου στην καθημερινότητά του, κι έχει ως σκοπό την προώθηση ένος επικοινωνιακού μοντέλου που ξεφεύγει από το καθιερωμένο πλαίσιο επικοινωνίας που ίσχυε ως τώρα («ενας-προς έναν» ή «ένας-προς-πολλούς») και να εξελιχθεί σε ένα μοντέλο «πολλοί-προς πολλούς», συνεισφέροντας με τον τρόπο αυτό σε έναν πολιστισμικό «διάλογο». Ο «διάλογος» αυτός ενθαρρύνει τη διαδραστικότητα μεταξύ του κοινού, αφήνει στην άκρη μία ιδεολογία που έχει τα αντικείμενα-εκθέματα του μουσείου στο επίκεντρο, και προωθεί μία προσέγγιση με επίκεντρο τους επισκέπτες.
Δεδομένης της ευρύτατης ανάπτυξης του Facebook (κυρίως), αλλά και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης (social media), ο βαθμός ενασχόλησης των πολιτισμικών οργανισμών με αυτά φαίνεται να είναι πλέον καθοριστικός παράγοντας στο πόσο αποτελεσματική θα είναι η σχέση τους με το κοινό, ενώ επιρεάζει και τα ποσοστά επισκεψιμότητας του ιδρύματος.
