Χώρος διαλόγου για τις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Σπουδές

Archive

DH t(r)ip

Η προσέγγιση του έργου καλλιτεχνών της δυτικής παράδοσης υπό μια ανανεωμένη οπτική, μια οπτική που είναι πλέον δυνατή χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία, συνιστά ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ζήτημα για την Ιστορία της τέχνης. Η προσέγγιση του έργου των Cranach μέσω ψηφιακών εργαλείων αποτελεί μια τέτοια περίπτωση χρήσης της ψηφιακής τεχνολογίας για τη μελέτη και την παρουσίαση των ερευνητικών αντικειμένων της ιστορίας της τέχνης, περίπτωση η οποία εντάσσεται το δίχως άλλο στο πλαίσιο του διαλόγου που αναπτύσσει η Ιστορία της τέχνης με την ψηφιακή τεχνολογία στη σύγχρονη εποχή. Ποιοι ήταν όμως οι Cranach; Υπό το όνομα Cranach αναγνωρίζονται τρεις ζωγράφοι: ο Lucas Cranach ο πρεσβύτερος (1472-1553) και οι δυο γιοι του Lucas Cranach ο νεότερος (1515-1586) και Hans Cranach (1513-1537). Ένα πάντως είναι σίγουρο, ότι το όνομα Cranach έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της γερμανικής τέχνης της Αναγέννησης του 16ου αιώνα. Στο εργαστήριο των Cranach φιλοτεχνήθηκαν χιλιάδες έργα που απευθύνονταν τόσο σε καθολικούς όσο και σε προτεστάντες τα οποία όχι μόνο πουλήθηκαν αλλά και αντιγράφτηκαν (ή παραλλάχθηκαν) μαζικά.

Διαβάστε περισσότερα

Η οπτικοποίηση, η ποικιλόμορφη δηλαδή οπτική απεικόνιση δεδομένων, αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία και ερευνητικά πεδία στις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες (Digital Humanities, DH). Στην οπτικοποίηση απεικονίζονται δεδομένα που συλλέγονται από κάποιον ερευνητή στο πλαίσιο ενός έργου και με συγκεκριμένο σκοπό. Επομένως, κατά την Johanna Drucker, δεν πρόκειται για απλά «δεδομένα»-data, τα οποία υπάρχουν ανεξαρτήτως του εκάστοτε ερευνητικού ερωτήματος –και μπορούν εξ ορισμού να οπτικοποιηθούν. Είναι «συλλεχθέντα δεδομένα»-capta στο πλαίσιο ενός ερευνητικού ερωτήματος και η οπτικοποίηση –θεωρητικά τουλάχιστον– απεικονίζει το επιχείρημα και το εγχείρημα της επεξεργασίας τους. Διότι το σημαντικό στα DH είναι το γιατί συλλέγουμε δεδομένα και το πώς επιδιώκουμε να διευρύνουμε τη γνώση σε ένα πεδίο, εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες των ψηφιακών τεχνολογιών.

Διαβάστε περισσότερα

Η Ψηφιακή Ιστορία της Τέχνης (Digital Art History) αποτελεί μια υποπεριοχή των Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Επιστημών (Digital Humanities). Τι ονομάζουμε όμως Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες; Το American Council of Learned Societies το 2006 διατύπωσε έναν ορισμό περί ψηφιακής επιστημονικής έρευνας (Digital Scholarship) στις Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες. Σύμφωνα με αυτόν τον ορισμό, αλληλοεμπλέκονται διαδικασίες που αφορούν αφενός τη συγκρότηση ψηφιακών βάσεων δεδομένων και αφετέρου την ψηφιακή ανάλυση και επεξεργασία των δεδομένων με σκοπό την παραγωγή νέας επιστημονικής γνώσης. Με βάση αυτόν τον σχηματικό ορισμό, η Ιστορία της Τέχνης εφαρμόζει αυτές τις διαδικασίες στο δικό της πεδίο έρευνας εργαζόμενη προς δύο κατευθύνσεις οι οποίες αντιστοιχούν στη διάκριση μεταξύ ψηφιοποιημένης και ψηφιακής Ιστορίας της Τέχνης.

Διαβάστε περισσότερα

Στα τέλη Μαρτίου του 1821 ο οπλαρχηγός Πανουργιάς προετοίμαζε επίθεση στην πόλη και το κάστρο των Σαλώνων (Άμφισσας). Για να ωθήσουν τους κατοίκους της πόλης να λάβουν μέρος στην επιχείρηση, ο Πανουργιάς και οι άλλοι επαναστάτες έβαλαν κάποιον να διαδώσει «ότι είδεν οφθαλμοφανώς ελλιμενισθέντα ρωσικά πολεμικά πλοία» στον Κορινθιακό Κόλπο, τα οποία χωρίς άλλο θα βοηθούσαν τους Έλληνες. Tο σχέδιο πέτυχε: παρ’ ότι κανένα ρωσικό πλοίο δεν είχε κάνει την εμφάνισή του, οι Σαλωνίτες πήραν κουράγιο και συμμετείχαν στην αναμέτρηση με τους Οθωμανούς.

Διαβάστε περισσότερα

Η εφαρμογή ψηφιακών μεθόδων και η ανάπτυξη αντίστοιχων εργαλείων αποτελεί μια νέα πρόκληση για τους ερευνητές της Επιστήμης του Θεάτρου και των Παραστατικών Τεχνών. Το αποτύπωμά της στη θεατρολογική έρευνα έχει ήδη αρχίσει να γίνεται ορατό, ακολουθώντας τη ραγδαία ανάπτυξη της διεπιστημονικής περιοχής που τείνει να καθιερωθεί με τον όρο «Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες» (Digital Humanities).
Το θέατρο και οι παραστατικές τέχνες μπορούν να αποτελέσουν μάλιστα προνομιακό πεδίο εφαρμογής των ψηφιακών ερευνητικών μεθόδων, καθώς οι ίδιες εγγενείς δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Θεατρολογία λόγω της ιδιοσυστασίας του αντικειμένου της (το εφήμερο της παράστασης/παραστασιακού γεγονότος, η σημασία της ζωντανής παρουσίασής του, το πολυαισθητηριακό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, η ανάγκη ύπαρξης κοινού που χαρακτηρίζουν το θεατρικό γεγονός), προσδιορίζουν και την ψηφιακή μεθοδολογία: Αυτή περιλαμβάνει και πραγματεύεται όχι μόνο κείμενα αλλά πολυεπίπεδες λεκτικές συσσωρεύσεις, εικόνες, ήχο, βίντεο, κοινωνικά δίκτυα και άλλες μορφές που δημιουργούνται μέσω συνεργατικών δικτύων εξειδικευμένων επιστημόνων και διαδίδονται σε κοινά που διαδρούν μαζί τους σε πραγματικό χρόνο.

Διαβάστε περισσότερα

Οι Οθωμανικές σπουδές αποτελούν, αναμφισβήτητα, ένα σχετικά νέο διδακτικό και ερευνητικό επιστημονικό πεδίο στην Ελλάδα. Τις τελευταίες δεκαετίες ολοένα και περισσότεροι ερευνητές στη χώρα μας ασχολούνται με ζητήματα οθωμανικής ιστορίας και πολιτισμού εμπλουτίζοντας με τις ενδιαφέρουσες μελέτες τους τις γνώσεις μας για την περίοδο αυτή. Στον ανερχόμενο κλάδο των Οθωμανικών-Τουρκικών σπουδών σημαντικό ρόλο παίζει πλέον η χρήση ψηφιακών εργαλείων και υπηρεσιών. Τα ψηφιακά εργαλεία και οι υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στην ερευνητική κοινότητα προέρχονται κατά κύριο λόγο από πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού.

Διαβάστε περισσότερα

Ο όρος immersive προέρχεται από το ρήμα immerse που στα αγγλικά έχει διπλή σημασία. Στην κυριολεκτική του σημασία σημαίνει εμβαπτίζω ή βυθίζω ένα αντικείμενο κάτω από την επιφάνεια ενός υγρού στοιχείου. Μεταφορικά χρησιμοποιείται για να δηλώσει την κατάσταση της ολοκληρωτικής απορρόφησης ή της «βύθισης» κάποιου σε μια δραστηριότητα. Από αυτήν τη δεύτερη μεταφορική σημασία του ρήματος προκύπτει το επίθετο immersive το οποίο σε ελεύθερη ελληνική μετάφραση θα μπορούσε να αποδοθεί ως «συναρπαστικός», «καθηλωτικός» ή «επιβλητικός». H ιδέα των immersive exhibitions υπόσχεται ακριβώς αυτό. Μια συναρπαστική, δηλαδή, εμπειρία «εμβύθισης» σ’ ένα μη στατικό εικαστικό περιβάλλον το οποίο εκδιπλώνεται και αναδιπλώνεται διαρκώς μέσω προβολέων στον τρισδιάστατο χώρο και σε τεράστιες επιφάνειες χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων υπό τη συνοδεία μουσικής ή ψηφιακά επεξεργασμένων ήχων. Εντός αυτών των ειδικά διαμορφωμένων χώρων προβολής, η ενεργοποίηση του βλέμματος δεν είναι πια ο μόνος όρος προσέγγισης του έργου το οποίο λόγω των διαστάσεων και της χωροταξικής του διάταξης δεν «χωρά» ούτε μέσα στο πεδίο της περιφερειακής όρασης επιβάλλοντας την ενεργοποίηση ενός μεγαλύτερου φάσματος των αισθητηριακών δυνατοτήτων του θεατή.

Διαβάστε περισσότερα


Το ταξίδι στον εντυπωσιακό κόσμο των video games συνεχίζεται υπό την οπτική του προβληματισμού για το κατά πόσο μπορούν να ανακύψουν ερευνητικά ζητήματα ή να γίνουν κατανοητά γεγονότα ή ιστορικά φαινόμενα κατα το σχεδιασμό, την υλοποίηση και το παίξιμο αυτών των παιχνιδιών. Σε αυτό το t(r)ip θα βρείτε το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στα παιχνίδια που σχετίζονται με την Ιστορία. Ακόμη, γίνεται αναφορά σε πλατφόρμες που προσκαλούν τους χρήστες των νέων τεχνολογιών να συμβάλουν με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο στην ανάπτυξη μεταδεδομένων σε ενδιαφέροντα ερευνητικά projects, καθώς και στη διαδραστική χρήση γλωσσικών μηχανισμών και λογοτεχνικών μεθόδων.


Διαβάστε περισσότερα

Mε την είσοδο του κλάδου των gaming σπουδών στον ακαδημαϊκό χώρο και την έρευνα, παρατηρείται ένα ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών -διεπιστημονικά και πολυεπιστημονικά- στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. Εντούτοις, ο συγκεκριμένος κλάδος δεν αποτελεί ακόμη κεντρικό ερευνητικό άξονα στα Digital Humanities, παρόλο που η έρευνα, η διδασκαλία και η παιδαγωγική ασχολείται με νέες τεχνολογίες, νέα μέσα, πολιτισμό και διάδραση. Επιπροσθέτως, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια συνδυάζουν τον κώδικα, το οπτικοακουστικό ερέθισμα, την ιστορία και αφήγηση, την αναπαράσταση της γνώσης, τις δεξιότητες και τα δεδομένα, καθιστώντας τα ελκυστικά και ταυτόχρονα ένα μέσο για την ανάπτυξη ερευνητικών ζητημάτων. Αναμφίβολα, αποτελούν ένα κυρίαρχο πολιτισμικό τεχνούργημα το οποίο προσφέρει πολλούς εναλλακτικούς τρόπους χρήσης του στα DH και αξίζει να αποτελέσει αντικείμενο εκτενούς μελέτης και έρευνας.

Διαβάστε περισσότερα

Οι διαδικτυακές θεματικές πύλες είναι τόσο διαδεδομένες, ώστε να διεκδικούν πλέον την εδραίωσή τους ως ένα νέο genre ιστορικής αφήγησης στον χώρο των Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Επιστημών. Αξιοποιώντας ένα ευρύ πλήθος ψηφιοποιημένων πηγών, που εκτίθενται τόσο για τεκμηρίωση όσο και για περαιτέρω έρευνα, οι θεματικές πύλες επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο θέμα, παρουσιάζοντας πολλαπλές πτυχές του και εμπλουτίζοντας τη θεωρητική συζήτηση γύρω από το αναδυόμενο πεδίο της Ψηφιακής Ιστορίας. Παράλληλα, επιχειρούν να αναδείξουν τις πρωτογενείς πηγές που χρησιμοποιούν, εκθέτοντας τα τεκμήρια του συνήθως πολυσχιδούς αρχειακού υλικού είτε μεμονωμένα είτε αλληλοσχετιζόμενα, προβάλλοντας εν τέλει μια νέα αφήγηση επί του θέματος.

Διαβάστε περισσότερα


Άφθονες είναι πλέον οι δυνατότητες που προσφέρονται διαδικτυακά για την εύκολη αναζήτηση και τον εντοπισμό του πρωτογενούς υλικού ενός νομισματολόγου. Αρχινώντας από βάσεις δεδομένων ερευνητικών ιδρυμάτων, μουσείων και πανεπιστημίων, μέχρι ιστότοπους μεγάλων οίκων δημοπρασιών του εξωτερικού, τα μέλη της ερευνητικής κοινότητας της Νομισματικής έχουν πλέον στη διάθεσή τους, στην οθόνη του υπολογιστή τους και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το υλικό για το ερευνητικό τους έργο. Πληροφορίες για άλλοτε δυσπρόσιτα νομίσματα, που βρίσκονται στο πλέον μακρινό μουσείο του εξωτερικού ή σε κάποια δημοπρασία για να καταλήξουν στα χέρια ενός συλλέκτη, φτάνουν σήμερα στον ερευνητή μέσω μιας απλής ή και σύνθετης στα ζητούμενά της αναζήτησης σε διαδικτυακές βάσεις δεδομένων ανοικτής πρόσβασης. Παρακάτω, ακολουθεί μια ενδεικτική μόνο παρουσίαση σχετικών ιστότοπων, η οποία σε καμία περίπτωση δεν εξαντλεί το πλήθος τους.

Διαβάστε περισσότερα

Πώς να μη διαβάσεις ένα μυθιστόρημα. Η «εξ αποστάσεως ανάγνωση» (distant reading)
Μπορεί να αναλύσει κανείς λογοτεχνικά κείμενα χωρίς καν να τα διαβάσει; Να οδηγηθεί σε συμπεράσματα που αφορούν αφηγηματικές δομές και λογοτεχνικά μοτίβα χωρίς να καταφύγει στην παραδοσιακή μέθοδο της εκ του σύνεγγυς ανάγνωσης (close reading); Ναι, απαντά ο Franco Moretti, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, εισηγητής της μεθόδου της μη ανάγνωσης ή εξ αποστάσεως ανάγνωσης (distant reading). Η εν λόγω μέθοδος, η οποία προϋποθέτει τη χρήση αλγορίθμων, στατιστικών εργαλείων και προγραμμάτων, αναπτύσσει ποσοτικές μεθόδους για να διαχειριστεί μεγάλο όγκο δεδομένων που παρέχεται από ψηφιοποιημένα λογοτεχνικά έργα, αποτυπώνοντας τα αποτελέσματα υπό μορφή γραφημάτων και δέντρων.

Διαβάστε περισσότερα

To δίκτυο υποδομών για την έρευνα στις ανθρωπιστικές επιστήμες DARIAH-GR/ΔΥΑΣ και η υποδομή γλωσσικών πόρων, τεχνολογιών και υπηρεσιών clarin:el ενώνουν τις δυνάμεις τους! Αποτέλεσμα αυτής της σύμπραξης είναι η ΑΠΟΛΛΩΝΙΣ, η εθνική υποδομή για τις ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες και τέχνες, και για τη γλωσσική έρευνα και καινοτομία. Ανακαλύψτε και χρησιμοποιήστε ψηφιακά εργαλεία και πόρους, αξιοποιώντας τις υπηρεσίες των δύο συνιστωσών της υποδομής. Ενημερωθείτε για ψηφιακές τεχνικές και μεθόδους. Εκπαιδευτείτε στη χρήση ψηφιακών πόρων και πραγματοποιήστε την έρευνά σας σε τομείς των ανθρωπιστικών επιστημών και τεχνών και της γλωσσικής επιστήμης με τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας.
Περισσότερα: https://apollonis-infrastructure.gr/

Αναλύοντας ψηφιακά τα κείμενα

Διαβάστε περισσότερα

tumblr_nsauj5EE051teojvko1_250

Καθώς η έρευνα και η αγορά εργασίας στον χώρο των Ανθρωπιστικών Σπουδών προσανατολίζονται προς ένα υβριδικό συνδυασμό γνώσης κάποιου επιστημονικού αντικειμένου με ψηφιακές δεξιότητες, πολλά είναι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του εξωτερικού που έχουν ήδη οργανώσει εξειδικευμένους κύκλους σπουδών, εφοδιάζοντας τους ενδιαφερόμενους με τις απαραίτητες ακαδημαϊκές περγαμηνές. Ας δούμε, λοιπόν, κάποια από τα διαθέσιμα ακαδημαϊκά προγράμματα αυτά, και όσοι πιστοί…

Διαβάστε περισσότερα

Πιστεύετε ακόμη πως η Αρχαιολογία είναι μόνο ανασκαφές, σκονισμένα ευρήματα, χειρόγραφοι κατάλογοι  τεκμηριώσεων, οργάνωση εκθέσεων σε μουσεία με προθήκες και κουρασμένοι επισκέπτες; Από τη χρήση προηγμένων υπολογιστικών εργαλείων για τη διαχείριση μεγάλου όγκου δεδομένων, την εφαρμογή εξειδικευμένων τεχνικών και εργαλείων γύρω από την αποκατάσταση κι αναπαράσταση αρχαιολογικών χώρων και ευρημάτων, μέχρι τα νέα μοντέλα δημόσιας και συμμετοχικής Αρχαιολογίας, ας ανακαλύψουμε μαζί τους τρόπους που οι ψηφιακές τεχνολογίες μας βοηθούν να ξαναδούμε το αρχαιολογικό παρελθόν.

Διαβάστε περισσότερα

Τα χειρόγραφα τεκμήρια, μαζί με τα βιβλία, είναι μεταξύ των βασικών πηγών έρευνας για πολλούς μελετητές από διάφορους κλάδους των Ανθρωπιστικών Σπουδών. Εκτός από επιστημονικούς κλάδους που ασχολούνται με ειδικούς τύπους τεκμηρίων, όπως η Παπυρολογία και η Εκδοτική, η πρόσβαση στις ποικίλες χειρόγραφες πρωτογενείς πηγές (πάπυροι, περγαμηνές και χαρτώα τεκμήρια, κ.ά.) και η εργασία με αυτές, διευκολύνεται από νέες ψηφιακές μεθόδους και εργαλεία.

Διαβάστε περισσότερα

Στη νέα ψηφιακή οικολογία της επιστημονικής έρευνας, δημοσίευσης κι επικοινωνίας, μια λέξη κατέχει κεντρική θέση: “ανοιχτό”. Πώς η κοινή επιθυμία για ανοικτή πρόσβαση στη γνώση και στην ερευνητική πληροφορία συνδέεται με την ανάγκη για ανοικτά δεδομένα, ανοιχτό λογισμικό καθώς και με τη χρήση ανοικτών προτύπων; Με αφορμή τη διεξαγωγή του συνεδρίου του ευρωπαϊκού προγράμματος RECODE(Policy RECommendations for Open Access to Research Data in Europe)αυτές τις ημέρες στο ΕΚΤ, ας δούμε ξανά ορισμένες όψεις αυτού του ανοιχτού οικοσυστήματος.

Διαβάστε περισσότερα

njrzivgu1n1shmrwo

Όλοι έχουμε στο μυαλό μας το διαδίκτυο ως μια τεράστια βιβλιοθήκη διαρκώς ανανεώσιμης γνώσης και πληροφορίας. Αν μέχρι τώρα έχουμε εκπαιδευτεί να διατηρούμε τη γνώση σε βιβλία, βιβλιοθήκες και αρχεία, με ποιον τρόπο διαφυλάσσουμε τα νέα, εξαρχής ψηφιακά, χνάρια της ανθρώπινης γνώσης κι εμπειρίας -το διαδιακτυακό περιεχόμενο; Τα τελευταία χρόνια, καθώς το διαδίκτυο αρχίζει να ωριμάζει, συνεχίζοντας να εμπλουτίζεται με ραγδαίους ρυθμούς, πληθαίνουν οι πιθανότητες αδρανοποίησης ιστοσελίδων ή/και ψηφιακού περιεχομένου. Έτσι, ιδιωτικές και θεσμικές πρωτοβουλίες κινητοποιούνται δυναμικά για τη διατήρηση της ψηφιακής μνήμης· διαφυλάσσοντας τα ίχνη του ψηφιακού παρόντος, εξασφαλίζουμε ιστορικά τεκμήρια για τον ιστορικό του μέλλοντος.

Διαβάστε περισσότερα

zbnxXHE1shmrwo

Η εκμάθηση κώδικα δεν αποτελεί προνόμιο μόνο των επαγγελματιών της πληροφορικής αλλά πλέον και ανάγκη των ερευνητών, που συνειδητοποιούν ότι η έρευνά τους μπορεί να ωφεληθεί από τη χρήση ψηφιακών εργαλείων. Αν σκέφτεστε, λοιπόν, να εξοικειωθείτε με τον προγραμματισμό, προτείνουμε να ξεκινήσετε από τους κώδικες HTML και XML, καθώς είναι αξιοποιήσιμοι (και) από την κοινότητα των ανθρωπιστικών επιστημών. Μια από τις βασικές πλατφόρμες εκμάθησης είναι το W3schools,  που παρέχει DIY μαθήματα σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Άλλες πρωτοβουλίες, όπως ταCodecacademy και Codeschool εμπλουτίζουν τα tutorials με videos και screencasts, ενώ η οργάνωση Code απευθύνεται σε παιδία, μαθαίνοντάς τους κώδικα με έναν διασκεδαστικό, “gamification” τρόπο!

Διαβάστε περισσότερα

njrz5wATfs1shmrwo

Από τη Bιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου μέχρι τον εγκυκλοπαιδιστή του Διαφωτισμού Ντιντερό, τον Paul Otlet με το έργο του «Traité de documentation» (1934) και την ίδρυση, από τον ίδιο, του ιδρύματοςMundaneum αυτό που ενώνει όλες τις παραπάνω προσπάθειες είναι η συγκέντρωση, οργάνωση και διαχείριση του συνόλου της ανθρώπινης γνώσης. Αλήθεια, σήμερα πώς οργανώνεται η γνώση και ποια εγκυκλοπαίδεια σας έρχεται πρώτη στο μυαλό;

Διαβάστε περισσότερα